Arthrose van de gewrichten

Arthrose is een ziekte die wordt gekenmerkt door de geleidelijke vernietiging van het gewricht vanwege de ontwikkeling van dystrofische veranderingen in de weefsels. Volgens WHO wordt elke tiende inwoner van de planeet geconfronteerd met dit probleem. Na 50 jaar is het risico op het optreden van de ziekte ongeveer 30%en bereikt met 70 jaar 80-90%.

Algemene informatie

Arthrose is een chronisch, langetermijnproces dat niet alleen gewrichten treft. Naarmate het vordert, zijn dystrofische en degeneratieve veranderingen ook verbazingwekkend het hulpapparaat. In het proces wordt de patiënt geconfronteerd met ontsteking van het kraakbeen en botweefsel, de capsule van het gewricht en de periosemantiale zak, evenals de spieren, ligamenten en onderhuids weefsel contact met hen.

Ongeacht de lokalisatie gaat het pathologische proces door volgens een enkel schema. Ten eerste wordt in de dikte van de stof de balans tussen de groeiprocessen en vernietiging van het kraakbeen verstoord en wordt de balans verschoven ten gunste van dystrofie en reverse ontwikkeling (degeneratie). Op dit moment komen de veranderingen onzichtbaar voor het oog in de microstructuur van het kraakbeen voor, wat leidt tot dunner wordend en barsten.

Naarmate de ziekte vordert, verliest het gewricht zijn elasticiteit en wordt het dichter. Dit vermindert zijn vermogen om te afschrijven, de snelheid van weefselschade neemt voortdurend toe als gevolg van trillingen en microtrauma tijdens bewegingen. Het dunner worden van de kraakbeenlaag veroorzaakt de actieve groei van botstructuren, waardoor pieken en richels verschijnen op het gladde oppervlak van het gewricht - osteoarthrose ontwikkelt zich. Bewegingen worden steeds beperkt en pijnlijker. Spasmen van spieren rond het getroffen gebied ontwikkelen zich, die de pijn verergeren en het ledemaat vervormt.

Stadia van de ziekte

De artrose van de gewrichten ontwikkelt zich geleidelijk en in het proces bepalen drie opeenvolgende stadia die de ernst van de ziekte bepalen:

• Fase 1: Pathologie wordt niet gedetecteerd op een x -ray of echografie, maar de vernietigingsprocessen zijn al gelanceerd; De samenstelling van de gewrichtsvloeistof verandert, waardoor de weefsels minder worden verkregen dan voedzame wezens en gevoeliger worden; De verhoogde belasting op het schadegebied veroorzaakt ontsteking (artritis) en pijn;
• De 2e fase wordt gekenmerkt door de actieve vernietiging van kraakbeenweefsel, en bot spikes en gezwellen verschijnen langs de randen van het gewrichtsplatform (gebied van contact van oppervlakken); Op dit moment wordt de pijn bekend en worden ontstekingsprocessen sterker of zwakker; Spasmen geassocieerd met het gewricht van spieren worden periodiek opgemerkt;
• Fase 3: De vernietigingsgebieden beïnvloeden bijna het gehele oppervlak van het kraakbeen, het gewrichtsplatform is vervormd, het gewonde ledemaat wijkt af van zijn as; Het volume van bewegingen wordt verminderd en de ligamenten worden verzwakt en worden kort.

Sommige experts onderscheiden ook het IV -stadium van de ontwikkeling van artrose. Het wordt gekenmerkt door bijna volledige immobiliteit van het gewricht.

Soorten

Afhankelijk van de oorzaak van de ziekte worden primaire en secundaire artrose onderscheiden. In het eerste geval ontstaat de pathologie onafhankelijk tegen de achtergrond van een uitgebreid effect van predisponerende factoren. De secundaire vorm is het resultaat van andere ziekten en is verdeeld in de volgende groepen:

• schade aan de gewrichten die plaatsvonden als gevolg van metabole aandoeningen of endocriene ziekten (jicht, diabetes mellitus, acromegaly, hyperparathyreoïdie);
• Vernietiging geassocieerd met aangeboren pathologieën (de ziekte van Pedget, congenitale lipdislocatie, scoliose, hemofilie, enz.);
• Post -traumatische artrose, die ontstond tegen de achtergrond van fracturen, scheuren, necrotische processen of chirurgische bewerkingen, evenals ontstaan vanwege de kenmerken van het beroep.

Het meest in de vraag is de classificatie van artrose, afhankelijk van de lokalisatie van het pathologische proces:

• Gonartrosis: de laesie van de knie, een van de variëteiten daarvan is pallet -dagenlaire artrose - de vernietiging van het gewricht tussen het femorale bot en de patella;
• Arthrose van het enkelgewricht: treedt op tegen de achtergrond van een grote belasting en frequente verwondingen;
• Arthrose van de gewrichten van de voet: de duim lijdt meestal aan de kruising met de voet; Nederlaag ontwikkelt zich tegen de achtergrond van jicht of Valgus -vervorming;
• Schouderartrose wordt gekenmerkt door schade aan de schouder en wordt vaak op jonge leeftijd gevonden tegen een achtergrond van verhoogde fysieke activiteit (verhuizers, atleten, bouwers);
• Coksartrose: schade aan het heupgewricht; Misschien zowel één zegend als bilateraal en is een van de frequente oorzaken van handicap bij mensen ouder dan 50;
• Wervebrale artrose: de vernietiging van de kraakbeenachtige schijven tussen de wervels, beïnvloedt meestal de cervicale en lumbale wervelkolom;
• Arthrose van de gewrichten van de borstel: de gewrichten van de vingers worden meestal getroffen, de pathologieën zijn vooral gevoelig voor vrouwen in de menopauze;
• Arthrose van het temporomandibulaire gewricht: het is vrij zeldzaam, meestal tegen de achtergrond van chronische ontsteking als gevolg van bijtstoornissen of onjuiste protheses;
• Arthrose van het ellebooggewricht: een zeldzame vorm van de ziekte, meestal geassocieerd met verwondingen van dit gebied.

De redenen voor de ontwikkeling

De belangrijkste factor bij de ontwikkeling van artrose is de mismatch tussen de test en het gewrichtsvermogen van het gewricht om deze belasting te weerstaan. Acuut of chronisch, dit proces leidt onvermijdelijk tot de vernietiging van weefsels.

De lijst met oorzaken die het risico op artrose van elke lokalisatie vergroten, omvat:

• erfelijkheid;
• Endocriene pathologie (diabetes);
• Verwondingen van het gewrichtsapparaat: kneuzingen, dislocaties, breuken of scheuren van botten in de gewrichtszak, volledige of gedeeltelijke breuken van ligamenten die wonden binnendringen;
• Regelmatige verhoogde gezamenlijke belasting geassocieerd met het beroep;
• obesitas;
• hypothermie;
• Overgedragen ontstekingsziekten: acute artritis, tuberculose, enz.;
• Bloedziekten waarbij bloedingen vaak voorkomen in het gewricht (hemofilie);
• scherpe veranderingen in de hormonale achtergrond (zwangerschap, menopauze);
• Lokale bloedsomloopstoornissen in verband met atherosclerose, spataderen, tromboflebitis, enz.;
• auto -immuunziekten (reumatoïde artritis, systemische lupus erythematosus, enz.);
• Dyplasie van bindweefsel (aangeboren pathologie, vergezeld, inclusief overmatige mobiliteit van de gewrichten);
• aangeboren pathologieën van het musculoskeletale systeem (platte voeten, dysplasie of aangeboren dislocatie van het heupgewricht, enz.);
• Leeftijd ouder dan 45-50 jaar (risicoverhoging wordt geassocieerd met een afname van collageensynthese);
• osteoporose (botvacuüm);
• chronische intoxicatie van het lichaam (inclusief zouten van zware metalen, drugs, alcohol);
• Chirurgische interventies op de gewrichten.

Symptomen

Symptomen van artrose praktisch onafhankelijk van de oorzaak en lokalisatie, omdat veranderingen in de gewrichten volgens hetzelfde scenario verlopen. De ziekte ontwikkelt zich geleidelijk en begint zich te manifesteren, al wanneer het kraakbeen behoorlijk ernstig is beschadigd.

Een van de eerste tekenen van disfunctie is de crunch in het probleemgebied tijdens beweging. Meestal gebeurt het wanneer de knie of schouder is beschadigd. Tegelijkertijd kan een persoon een lichte afname van de mobiliteit voelen na langdurige inactiviteit, bijvoorbeeld in de ochtend.

Op de vraag welke symptomen met artrose verschenen, noemen de meeste patiënten eerst pijn. In eerste instantie krijgt het onbeduidend en zwak, geleidelijk wint het kracht, waardoor het normaal niet bewaart. Afhankelijk van het podium en de lokalisatie van de pathologie, kan een persoon voelen:

• Beginpijnen: komen op tijdens de eerste bewegingen na langdurige inactiviteit van het gewricht en worden geassocieerd met de vorming op het oppervlak van het kraakbeen van dunne film uit de vernietigde stof; Na het begin van het werk verdwijnt de film en verdwijnt het ongemak;
• Pijn met langdurige fysieke inspanning (staande, lopen, hardlopen, enz.): Verschijnen vanwege een afname van de schok -absorberende eigenschappen van het gewricht;
• Weerpijn: uitgelokt door lage temperatuur, vochtigheid, veranderingen in de atmosferische druk;
• Nachtpijn: geassocieerd met veneuze stagnatie en verhoogde bloeddruk in de botten;
• Gezamenlijke blokkade: scherpe, ernstige pijn geassocieerd met inbreuk op een stuk kraakbeen of bot in de gewrichtsholte.

Naarmate artrose zich ontwikkelt, worden de symptomen merkbaarder, de patiënt merkt de volgende tekenen op:

• een toename van de ochtendstijfheid;
• het versterken en verhogen van de duur van pijn;
• afname van mobiliteit;
• gewrichtsvervorming als gevolg van botgroei;
• Vervorming van botten en omliggende weefsels: het proces is goed merkbaar op de ledematen en vingers van de handen, die merkbaar gebogen worden.

Wanneer ontsteking is bevestigd, zwelt het getroffen gebied op, bloost en wordt heet aanvaard. Door erop te drukken, veroorzaakt een sterke toename van de pijn.

Analyses en diagnostiek

De diagnostiek van artrose is bezig met de orthopedische arts. Hij voert een gedetailleerd overzicht van de patiënt uit om klachten en anamnesis te identificeren. De arts in detail over de tijd van het uiterlijk van de eerste tekenen en de snelheid van hun ontwikkeling, de verwondingen en ziekten, de aanwezigheid van soortgelijke problemen bij familieleden.

Met een algemene bloedtest kunt u een inflammatoire proces identificeren, dat vaak gepaard gaat met artrose.

De belangrijkste methode voor diagnose is radiografie. Op de foto zijn de volgende tekenen duidelijk gevisualiseerd:

• vernauwing van de gezamenlijke kloof;
• Het veranderen van de contouren van de contactbotten;
• verstoorde botstructuur in het getroffen gebied;
• botgroei (osteofyten);
• kromming van de as van het ledemaat of de vinger;
• Subluxatie van het gewricht.

Voor meer gedetailleerde diagnostiek kunnen ze worden voorgeschreven:

• computertomografie (CT);
• magnetische resonantie beeldvorming (MRI);
• Echografie van het gewricht;
• Arthroscopie (intern onderzoek van de gewrichtsholte met behulp van een camera geïntroduceerd door een kleine punctie);
• Scintigrafie (beoordeling van de staat van botten en metabolisme daarin door de introductie van radiofarmaceutische geneesmiddelen).

In het geval van verdenking van het secundaire karakter van de ziekte, worden passende tests en overleg van smalle specialisten voorgeschreven.

Behandeling van artrose van de gewrichten

De keuze van de methodologie voor de behandeling van artrose van de gewrichten hangt af van de oorzaak van de ziekte, de stadia en symptomen. In het arsenaal van artsen zijn er:

• drugs;
• niet -drugbehandeling;
• Chirurgische methoden.

Bovendien moet de patiënt strikt een dieet waarnemen en zijn levensstijl aanpassen om verdere schade aan de gewrichten te minimaliseren.

Drugsbehandeling

De benoeming van drugs voor artrose streeft twee hoofddoelen na:

• verwijdering van pijn en ontsteking;
• Herstel van kraakbeenstof of, tenminste, stop verdere degeneratie.

Om de toestand van de patiënt te vergemakkelijken, worden verschillende soorten medicijnen gebruikt:

• niet -steroïde ontstekingsremmende medicijnen in de vorm van tabletten, injecties, zalven of kaarsen; Ze verlichten goed pijn en ontsteking;
• Hormonen (corticosteroïden): worden getoond bij ernstige pijnen en worden meestal direct in de gewrichtsholte geïntroduceerd;
• Andere analgetica, bijvoorbeeld antispasmodische werking: help het niveau van pijn te verminderen door spieren te ontspannen;

Het is belangrijk om te onthouden: alle soorten pijnstillers worden alleen gebruikt om de toestand van de patiënt te vergemakkelijken. Ze hebben geen invloed op de toestand van het kraakbeen en met langdurig gebruik versnellen ze de vernietiging ervan en veroorzaken ze ernstige bijwerkingen.

De belangrijkste voorbereidingen voor het herstel van gewrichten tegenwoordig zijn chondroprotectoren. Ze dragen bij aan de verzadiging van kraakbeen met voedingsstoffen, stoppen het monument en starten celgroeiprocessen. Middelen hebben alleen een effect in de vroege en gemiddelde fase van de ontwikkeling van de ziekte en onderhevig aan regelmatig gebruik op lange termijn.

Preparaten die de microcirculatie in weefsels en anti -bedenken verbeteren, helpen het effect van chondroprotectoren te verbeteren. De eerste biedt een goede levering van het getroffen gebied met zuurstof en voedingsstoffen, en de laatste vertraagt de processen van weefselvernietiging.

De selectie van specifieke medicijnen, hun dosering en het administratieregime zijn bezig met de arts.

Niet -drugbehandeling

Niet -drugbehandeling omvat de volgende methoden:

• fysiotherapie:
  • Schokgolftherapie: vernietigt botgroei en stimuleert de bloedcirculatie vanwege de effecten van echografie;
  • Geautomatiseerde elektromiostimulatie: blootstelling aan elektrische impulsen om spiercontractie te stimuleren;
  • Ultrafonoforese: het effect van echografie in combinatie met behulp van geneesmiddelen;
  • Ozonotherapie: de introductie van een speciaal gasmengsel in de gewrichtscapsule;
• fysiotherapie lichamelijke opvoeding;
• Mechanotherapie: oefentherapie met simulatoren;
• Gezamenlijk verkeer om de belasting te verminderen;
• massage.

Chirurgische behandeling

Meestal is de hulp van een chirurg vereist in de ernstige stadia van de ziekte. Afhankelijk van de lokalisatie van het pathologische proces en de mate van laesie, kan het worden voorgeschreven:

• Lek: een punctie van het gewricht met het verwijderen van een deel van de vloeistof en, volgens indicaties, de toediening van geneesmiddelen;
• Corrigerende osteotomie: verwijdering van een deel van het bot, gevolgd door fixatie vanuit een andere hoek om de belasting uit de gewricht te verwijderen;
• Endoprosthetics: het vervangen van het beschadigde gewricht door een prothese; Gebruikt in extreem verwaarloosde gevallen.

Arthrose bij kinderen

Arthrose wordt beschouwd als een ziekte van ouderen, maar het kan ook worden gevonden bij kinderen. De meest voorkomende oorzaak van pathologie is:

• aangeboren pathologie van bindweefsel;
• ernstige verwondingen;
• erfelijkheid;
• metabole stoornissen en het werk van de klieren van interne secretie;
• orthopedische aandoeningen (platte voeten, scoliose, enz.);
• Overgewicht.

Arthrose van kinderen gaat zelden gepaard met uitgesproken symptomen: de pijn doet pijn en er is praktisch geen stijfheid en beperking van de functie. Monothetische veranderingen worden gedetecteerd op een X -Ray, MRI en echografie. Tijdens de behandeling worden dezelfde producten gebruikt als bij volwassenen. Maximale aandacht wordt besteed aan oefentherapie en fysiotherapie, omdat ze op jonge leeftijd vooral effectief zijn. Zonder behandeling gaat de ziekte vroeg of laat in het gevorderde stadium met een volledig verlies van mobiliteit.

Dieet

Dieet is een van de belangrijkste factoren bij de behandeling van artrose. In aanwezigheid van overtollig gewicht is het noodzakelijk om het te verminderen om de belasting op de gewrichten te verminderen. In dit geval wordt een evenwichtig dieet met calorie -tekort voorgeschreven. Ongeacht de body mass index, raden artsen aan om volledig in de steek te laten:

• Snelle koolhydraten (suiker, desserts, bloem);
• alcohol;
• kruiden;
• peulvruchten;
• Sterke thee en koffie;
• Overmatig vette en scherpe gerechten.

Ingeblikte en slachtafval zijn niet uitgesloten, maar aanzienlijk beperkt, evenals zout. Ideale voeding voor artrose omvat:

• lage vetvariëteiten van vlees;
• vis en zeevruchten;
• eieren;
• zuivelproducten;
• Lijnzaad en olijfgroenteolie;
• Groenten en fruit, een grote hoeveelheid greens;
• Matige granen, pasta van hard -wrap pasta;
• Producten met een hoog gehalte aan collageen (gelei, pouring, jelly).

Preventie

Arthrose is gemakkelijker te waarschuwen dan te behandelen. Om vele jaren gezamenlijke gezondheid te behouden, wordt het aanbevolen:

• leiden een actieve levensstijl;
• Regelmatig oefenen en het zwembad bezoeken;
• Eet goed, gebruik voldoende Omega-3 en collageen;
• Voorkom dat de BMI wordt overschreden;
• Draag comfortabele schoenen.

Als de ziekte in een vroeg stadium wordt gediagnosticeerd, wordt het aanbevolen om regelmatig een spa-behandeling te ondergaan, en professionele risicofactoren uit te sluiten: langdurige verblijf op de benen, ernst van de ernst, trillingen.

Gevolgen en complicaties

Arthrose vordert heel langzaam. Bij het uitvoeren van het recept van een dokter vertraagt zijn stroming aanzienlijk, waardoor u de gezamenlijke mobiliteit veel langer kunt behouden. Onomkeerbare gevolgen ontwikkelen zich zonder behandeling:

• uitgesproken gezamenlijke vervorming;
• afname van de mobiliteit tot zijn volledige verlies (ankylose);
• verkorting van het ledemaat (met schade aan de knie of femorale gewricht);
• Vervorming van botten, kromming van de ledematen en vingers.

Voorspelling

De prognose voor artrose hangt af van de vorm van de ziekte, de graad en kwaliteit van de behandeling. Pathologie is een van de frequente oorzaken van handicaps, en in gevorderde gevallen, het vermogen om te bewegen en zelf te dienen. In ernstige vormen van schade aan de knie- en heupgewrichten ontvangt de patiënt de eerste of tweede handicapgroep (afhankelijk van het podium en het volume van schade).